آیا اسید های چرب ضروری می توانند جایگزین خوبی برای داروهای ضد روان پریشی در درمان اوتیسم باشند؟

اختلالات طیف اوتیسم یک ناتوانی مزمن در سیستم عصبی است. گرچه به نظر می رسد اوتیسم اختلالی نادر است ولی مطالعات اخیر نشانگر شیوع این بیماری به طوری که بیش از 1% کودکان مبتلا به این بیماری بوده و شیوع آن بیش از شیوع سندرم داون است. کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دچار عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران بوده و قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط استفاده کنند. هم چنین الگوهای رفتاری تکراری و محدود از خود نشان می دهند. حدود 70% این افراد مبتلا به اختلالات روانی مثل افسردگی, بیش فعالی و غیره نیز هستند. با این حال علت اصلی این اختلالات همچنان ناشناخته مانده است. درمان قطعی برای سندرم اوتیسم وجود ندارد و مصرف داروهای ضد روان پریشی تنها می توانند رفتارهای روانی را به طور قابل توجهی کاهش دهند اما مصرف آنها نیز عوارض جانبی بسیاری به همراه دارد. مطالعات پیشین نشان داده اند که اسیدهای چرب ضروری (امگا 3 و 6) نقش مهمی در بلوغ شبکه عصبی مغز و انتقال سیگنال های عصبی به خصوص در سه ماهه آخر جنینی و دو سال ابتدای زندگی دارند. بیشترین عملکرد اسیدهای چرب ضروری در غشای سلول و مربوط به سیالیت غشا است. از اینرو در کنار درمان های دارویی متعدد نقش اسیدهای چرب به عنوان یک فاکتور تأثیرگذار در کاهش علایم عصبی در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی توانمندی اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 جهت حضور در درمان دارویی بیماران مبتلا به اوتیسم انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان داده اند که مصرف اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 عوارض جانبی در دوزهای کنترل شده ندارند و باعث افزایش تمرکز و کاهش رفتارهایی مانند بیش فعالی در بیماران مبتلا به اوتیسم می شوند.

Keywords:

اوتیسم , اختلالات روانی , داروهای ضد روان پریشی , امگا سه , امگا شش