ویتامین D و اختلالات روانی: مروری بر شواهد موجود

مقدمه: اختلالات روانی یکی از انواع بیماری های روز افزون شایع در سراسر جهان از جمله در ایران می باشد. این بیماری ها نوعی اختلالات عصبی-روانی مغزی هستند. در سطح جهانی، اختلالات ذهنی یکی از علل اصلی ناتوانی در افراد جوان هستند. با توجه به این که برخی مطالعات اثر ویتامین D و نیز کمبود آن در اکثر افراد مبتلا به این اختلالات و همچنین ارتباط کمبود این ویتامین در دوران بارداری و افزایش احتمال ابتلا به اختلالات روانی را نشان داده اند، هدف مطالعه حاضر مروری بر پژوهش های انجام گرفته در این زمینه بود.روش: به این منظور، با استفاده از واژگان کلیدی Mental disorders ، Vitamin D deficiency، Vitamin D Maternal ، Autism ، ADHD ،Schizophrenia ، Anxiety مقالات از سال های 1999 تا 2016 از بانک های اطلاعاتی PubMed و Scopus استخراج شدند.یافته ها: مطالعات تجربی نقش مؤثر ویتامین D را در کاهش برخی اختلالات و رفتارهای ناشی از برخی از این بیماری ها را بیان کرده اند. تعدادی از مطالعات دیگر سطوح پایین ویتامین D سرم را در اکثر این بیماری ها را نشان داده اند این در حالی است که چندین پژوهش جدید حکایت از آن دارند که کمبود این ویتامین در دوران بارداری با افزایش ابتلا نوزادان به این بیماری ها از جمله اسکیزوفرنی، اوتیسم و بیش فعالی ارتباط دارد. مکانیسم های احتمالی می تواند به دلیل دخالت این ویتامین به روش های متعدد بر روی مغز در حال رشد از جمله اثرات آن بر بیان فاکتور نوروتروفیک، تنظیم سیتوکین ها، سنتز انتقال دهنده عصبی و دخالت در سنتز سروتونین و دوپامین، پیام رسانی کلسیم داخل سلولی، فعالیت آنتی اکسیدانی و بیان ژن و پروتئین های درگیر در تمایز عصبی، ساختار و سوخت و ساز بدن باشد. اختلال در هر یک از این فرآیندها می تواند تأثیر منفی داشته باشد.نتیجه گیری: ویتامین D در درمان برخی علائم این بیماری ها می تواند مؤثر باشد و با کنترل بهتر سطوح ویتامین دی و مکمل یاری آن در دوران بارداری احتمال کاهش این بیماری ها وجود خواهد داشت ولی به علت انجام مطالعات اندک، نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه می باشد.

Keywords:

اختلالات روانی , اوتیسم , اسکیزوفرنی , بیش فعالی , ویتامین D