فاطمه حق دوست - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شیراز
علی اکبر روستا - استادیار مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شیراز، شیراز
جعفر جوانمردی - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه صنعتی شیراز

آلوده شدن منابع آلی به فلزات سنگینی نظیر روی، مس، سرب و کادمیوم از مهم ترین م سائل زیست محیطی محسوب میشوددر روی یکی از فلزات سنگینی است که در صورت وجود بیش از د مجاز در منابع آبی بر زندگی گیاهی و جانوری تاثیر نامطلوب می گذاردر از بین روش های متداول حذف فلزات سنگین، روش بیولوژیکی به عنوان رو شی کم هزینه و سازگار با محیط زیست مورد توجه محققین قرار داردر در این پژوهش ، میزان حذف فلز روی از منابع آبی توسط جلبک ها به صورت تابعی از pH و نسبت یون فلز روی به جلبک مورد بررسی قرار میگیردر از برنامه ریزی ژنتیک برای یافتن یک رابطه تجربی بین میزان حذف یون فلز روی و پارامترهای pH و نسبت غلظت اولیه فلز روی به غلظت جلبک، بهره گرفته شد داده های تجربی بکار رفته در این تحقیق شامل 122 داده مربوط به میزان جاذب فلز روی و pH و غلظت های یون روی و غلظت جلبک ها میباشد که 70 % دادهها برای محاسبه رابطه تجربی و 30 % باقی مانده برای تست رابطه استفاده شد ه است قدر مطلق خطای متوسط نسبی بدست آمده برای رابطه ارائه شوده در مقایسه با کل داده های تجربی % 08 / 4 میباشد که نشان دهنده دقت خوب این معادله در محاسبه میزان جاذب فلز روی میباشد

جذب بیولوژیکی، فلز روی، جلبکها، برنامه ریزی ژنتیک