مسعود صادقی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه لرستان
سمیه روشن نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه لرستان.

تاب آوری سازه ای در زمینه روانشناسی مثبت، به معنای مقاوت موفقیت آمیز در برابر موقعیتهای چالش انگیز که تحت تأثیرروابط تعاملی بین فرد،خانواده و اجتماع قرار دارد. این پژوهش با هدف مقایسه تابآوری در بین نوجوانان خانواده های تک فرزند و چند فرزند شهر خرم آباد صورتگرفت. روش پژوهش رابطه ای از نوع علی – مقایسه ای است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر دوره ی متوسطه ی اول و دومشهر خرم آباد در سال تحصیلی 95-94بود. حجم نمونه شامل 150نفر دانش آموز از خانواده های تک فرزند که به صورت نمونه گیری در دسترس و 150نفر دانش آموز از خانواده های چند فرزند که متناسب با افراد تک فرزند به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اینپژوهش، مقیاس تابآوری کانر و دیویسون (2003 )بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصه ای آمار توصیفی (میانگین و انحرافمعیار) و از آزمونهای آمار استنباطی (تحلیل واریانس تک متغیره) استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین میزان تابآورینوجوانان خانواده های تک فرزند و چندفرزند تفاوت معناداری وجود دارد (.P=1/110)بدین معنی که میزان تابآوری در نوجوانان خانواده هایچند فرزند بالاتر از نوجوانان خانواده های تک فرزند بود؛ بنابراین با تگاهی به نتایج حاصله و با توجه به تأثیر تابآوری به عنوان یک عامل محافظدر برابر چالشها، اهمیت شناخت اثرات پدیده تک فرزندی در شخصیت و رفتار کودک در جامعه احساس میشود

تابآوری، تک فرزند، چند فرزند، نوجوانان