زینب السادات حسینی - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی،کرمانشاه، ایران
حسن امیری - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی،کرمانشاه، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تاب آوری با اهمال کاری تحصیلی دانش‫آموزان‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ انجام شد، این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 93-94 مشغول به تحصیل بود که این تعداد 2145 نفر بودند، از این تعداد با توجه به جدول مورگان 242 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تاب‫آوری کونور و دیویدسون (CD-RIS) و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومن و راثبلوم (1984) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ نتایج نشان داد بین تاب‫آوری و اهمالکاری تحصیلی همبستگی منفی (0/201-=r) در سطح 0/01>p وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت با افزایش تاب‫آوری ، اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان کاهش یافته و بالعکس با کاهش تاب آوری، اهمالکاری تحصیلی در دانش آموزان بالا رفته است. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬این یافته ها تلویحات ضمنی مهمی درباره ی آموزش و خدمات مشاوره ای برای دانش آموزان دارد.

اهمال کاری تحصیلی، تاب آوری، دانش آموزان