رابطه جهت گیری دینی با روحیه شغلی معلمان مقطع ابتدایی بیرجند

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهت گیری دینی با روحیه شغلی معلمان انجام گرفته است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش، شامل معلمان مقطع ابتدایی شاغل در آموزش و پرورش بیرجند به تعداد 1160نفر می باشد. تعداد افراد نمونه پژوهش، با استفاده از فرمول کوکران در سطح خطای 5 درصد برابر 289 نفر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتخاب متناسب 41/5 درصد مرد (120نفر) و 58/5 درصد زن (169نفر) انتخاب شده اند. به منظور جمع-آوری اطلاعات، از دو پرسشنامه جهت گیری دینی آلپورت (1967) و روحیه معلمان میرکمالی (1377) استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کار رفت. یافته ها حاکی از آن است که بین جهت گیری دینی (درونی و بیرونی) با روحیه شغلی معلمان، رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد با این تفاوت که ضریب همبستگی در ارتباط جهت-گیری دینی درونی با روحیه شغلی معلمان 0/764 می باشد (r=0/764, p≤0/01)، ولی ضریب همبستگی در ارتباط جهت گیری دینی بیرونی با روحیه شغلی معلمان 0/142 می باشد (r=0/142, p≤0/05). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد، 58درصد واریانس روحیه شغلی، از طریق جهت گیری دینی درونی تبیین می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که وجود یک نظام درونی ارزشی قوی و حفظ و تقویت آن، پشتوانه محکمی برای افزایش روحیه شغلی معلمان است.

Keywords:

جهت گیری دینی , روحیه شغلی , معلمان مقطع ابتدایی