امیر خواجه پور - مربی ،گروه عمران،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه زابل
محمد سالخورده حقیقی - مربی ،گروه عمران،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه زابل
سید حجت الله موسوی - مربی ،گروه عمران،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه زابل
محسن رضایی - مربی ،گروه عمران،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه زابل

توسعه روزافزون سیستم حمل و نقل هر چند باعث رشد و شکوفایی اقتصاد و توسعه کشور می شود و ما در کنار آثار مثبت آن، پیامدهای زیست محیطی مخربی نیز دارد. از جمله این آثار مخرب می توان به انتشار گازهای آلاینده و در نتیجه آلودگی هوا اشاره کرد. در میان صنایع، حمل و نقل بیشترین رشد را در انتشار گازهای آلاینده هوا دارد این آلودگی باعث پایین آمدن سطح کیفی زندگی می شود لذا توجه به آلودگی و یافتن روش هایی جهت کاهش آن بسیار حیاتی می باشد. روش های متعددی جهت کاهش این آلودگی وجود دارد و همیشه این سؤال مطرح است که کدام روش با توجه به معیارهای موجود بهترین روش می باشد، لذا در پژوهش پس از بیان راهکارهای مؤثر در کاهش آلودگی هوا و معیارهای تأثیرگذار در آنها، به اولویت بندی این راهکارها پرداخت شده است. با توجه به اینکه نظرات متخصصان در اکثر موارد متفاوت است، اولویت بندی با به کار بردن روش تحلیل سلسله مراتبی یک (AHP) که یکی از روش های پرکاربرد برای جمع کردن نظرات گروهی می باشد انجام شده است. در نهایت اجرای راهکارها جهت توسعه سیستم حمل و نقل عمومی، افزایش هزینه های استفاده از خودروهای شخصی و افزایش سطح فرهنگ ترافیکی جامعه به ترتیب به عنوان گزینه های برتر جهت کاهش آلودگی هوا معرفی گردیدند.

آلودگی هوا،محیط زیست،حمل و نقل ،تحلیل سلسله مراتبی( AHP)