بررسی گرایش ها،روش و روند طراحی در آثار معماری تادائو آندو (نمونه موردی:معبد آب هومپو کوجی-موزه هنری فورت وورث)

چگونگی ایجاد پیوند با معماری گذشته در سرزمین هایی که دارای سابقه ای کهن از معماری سنتی می باشند، همواره به عنوان یکی از دغدغه ها و به بیانی دیگر چالش های معماری معاصر چنین سرزمین هایی مطرح بوده است. در ژاپن نیز به دلیل آمیختگی اصول آیین های مذهبی با زندگی مردان در طول زمان لازم توجه به این پیوند توسط معماران معاصر ژاپن احساس شده است. در این میان تادائو ،و یکی از تنها معماران ژاپنی برنده جایزه بین المللی پریتز کرز به نظر بیش از دیگران در اثارشان به این امر توجه داشته است. بنابراین تحلیل این دسته از آثار این معمار بزرگ می تواند زمینه چگونگی تبلور مفاهیم و فضای سنتی - آیینی در معماری معاصر ژاپن را فراهم آورد. روش تحقیق در این نوشتار تحلیل تطبیقی پروژه های خاص اندو با مفاهیم و اصول فضاسازی معماری ادیان آیین کهن ژاپن می باشد. نتیجه این رویکرد تحلیلی حکایت از آن دارد که به دلیل وجود مفاهیم مشخص غیرکالبدی در معماری کهن ژاپن، معماران معاصری چون اندو زمینه ارائه این مفاهیم در کاربردهای مختلف را دارا بوده اند. همچنین با توجه به وجود نگرش های متفاوت در چگونگی پیوند با معماری گذشته این کشور، به نظر می آید که اندو بیشتر رویکردی مهتا واگرا و منفی نگر داشته است که این مسئله در دو اثر از آثار معماری وی به تفصیل بررسی می شود.

Keywords:

معماری , زاپن , تادائو آندو , اصول و مفاهیم سنتی