فرزانه فضایی علمداری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد واحد شبستر
شاهرخ محمدی - دکترای معماری،عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد شبستر

از این حواس انسان، حس بینایی همواره برای کسب اطلاعات درباره جهان اطراف ما، قوی ترین حس بوده و هست. محیط دید از کنش و واکنش عناصر فیزیکی موجود در آن و نوری که آن را روشن می سازد ، تشکیل می شود. از جنبه زیبایی شناسی، طراحی محیط دید، به ویژه ترتیب نور و رنگ قادر است شرایط جذاب و خوشایندی برای بیماران، ملاقات کنندگان و کارکنان فراهم سازد. و تأثیر مثبتی روی سلامت ساکنین داشته باشد. علیرغم این که رنگ به خودی خود نقشی در درمان ندارد،اما بر روحیه بیماران اثر انکارناپذیری دارد. بعضی از بیماران بستری در بیمارستان ممکن است دچار تغییر ناگهانی احساس شود که آنها را بسیار حساس می کند و اینجا است که انگیزه ای احساسی رنگ و نورپردازی آشکار می گردد. لذا این تحقیق به دنبال پاسخ گویی به این سؤال ها است که نورپردازی و استفاده از رنگ بر اساس چه مؤلفه هایی بود و استفاده از این دو عامل چه نقشی در تشخیص و روند درمان بیماران و همچنین عملکرد کار در درمان دارد. روش پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و رویکردی توصیف و تحلیل محتوای پیرامون مبانی نظری رنگ و نور می باشد . نتایج به دست آمده از این نوشتار حاکی از اینست که رنگ های مناسب می توانند وضعیتی بیافرینند که در واقع درمان بخش است، بدین معنی که سبب اعتمادبه نفس شده و ترس را از ذهن بیمار دور می کند. استفاده هوشمندانه از رنگ ها در همه محیط ها می تواند برای حداکثر استفاده از روشنایی روز و کمک به کاهش نه، انعکاس نور را تحت کنترل درآورد و می تواند کمک کند تا بر محرومیت حسی، در نتیجه فقدان انگیزه دیگر محیط های بیرونی و یکنواخت، چیره شود و همچنین در طراحی به کمک رنگ و نور باید توجه داشته باشیم که هر یک از این بخش های بیمارستانی رنگ و نور خاصی را طلب می کند و نمی تواند در تمام فضاهای بیمارستانی استراتژی واحدی را دنبال کرد.

نور،رنگ،محیط های بیمارستانی،روانشناسی،رنگ درمانی،طراحی