نقش معماری و طراحی شهری بر امنیت روانی شهروندان

فقدان ایمنی شهروندان در مقابل عدم امنیت در فضای شهری و سکونتی،انزوا،افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از بیماری های مزمن شهری و محیطی هستند و این در حالیست که امنیت همواره یکی از بنیادی ترین نیاز بشر و همچنین یکی از اساسی ترین عوامل موثر در کارامدی فضاهای شهری در طول تاریخ بوده است.احساس امنیت با درک فضا و میزان استفاده مستمر از ان در ارتباط مسقیم است که مورد توجه تئوری پردازان شهری و طراحان شهری قرار گرفته است .بحث دست نامرئی شهرسازان و طراحان شهری در ایجاد امنیت و توانایی ان در کاهش مکان های جرم خیز ،امری غیرقابل انکار است. طراحی شهری و نواحی مسکونی زمانی می تواند زمینه ساز سلامت جسمی و روانی شهروندان باشد که بر اساس دیدگاه های ائتلافی و کل گرای مرکب از متخصصان سلامت و بهداشت محیطی از یک سو و برنامه ریزان شهری و طراحان از سوی دیگر به انجام رسد. مقاله حاضر پس از ارائه مفاهیم و تعاریف اولیه و ذکر ضرورت ها و انگیزه های ایجاد امنیت، به بررسی ضرورت ائتلاف متخصصان برنامه ریزی و طراحی با متخصصان سلامت عمومی برای ارائه راهکارهای ارتقای سلامت محیطی شهروندان بیان شده و در پایان برخی راهکارهای ارتقای سلامت عمومی شهروندان از طریق طراحی فضاهای شهری و نواحی مسکونی معرفی شده است.

Keywords:

معماری , طراحی شهری , امنیت روانی , سلامت محیطی , شهروند , فضای شهری