احسان غرشی - گروه مهندسی عمران سازه،واحد تهران جنوب،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران

یکی از سیستم های پرکاربرد در ساختمان های بلندمرتبه سیستم هسته و مهار بازویی می باشد. سیستم کمربند خرپایی جهت تقویت سیستم مهار بازویی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله عملکرد لرزه ای ساختمان های بلندمرتبه فولادی با سیستم هسته و مهار بازویی و سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی مقایسه شده است. بدین منظور به ساختمان 20 و 30 طبقه به صورت سه بعدی با پلان متقارن و ابعاد 25 × 25 متر و ارتفاع طبقه 3/5 متر با استفاده از نرم افزار اجزای محدود OPENSEES مدل شده اند. این مدل ها تحت سه رکورد زلزله حوزه دور با صرف نظر کردن از بار باد (Manjil وChi-Chi Northridge) تحت تأثیر تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفتند. پارامترهای پیشینه تغییر مکان بام و پیشینه برش پایه و پیشینه تغییر مکان نسبی به عنوان پاسخ های لرزه ای بررسی شده است. بررسی این پارامترها نشان داد، در حالتی که از کمربند خرپایی در محل بهینه مهار بازویی منفرد استفاده شود، میزان تغییرات پاسخ های لرزه ای مورد نظر تغییر محسوسی نمی کند و به طوری که میانگین کاهش مقدار پیشینه تغییر مکان بام به طور میانگین در ساختمان 20 و 30 طبقه 1.2% مقدار پیشینه برش پایه در ساختمان 20 و 30 طبقه -0.29% میانگین کاهش مقدار بیشینه تغییر مکان بام به طور میانگین در ساختمان 20 و 30 طبقه 7.9% مقدار پیشینه برش پایه در ساختمان 20 و 30 طبقه 5.4%میانگین کاهش مقدار بیشینه تغییر مکان نسبی در ساختمان 20 و 30 طبقه 7.4% کاهش می یابد. با توجه به این نتایج در صورتی که بخواهیم جهت تقویت سیستم مهار بازویی از کمربند خرپایی استفاده کنیم لزوما محل بهینه کمربند خرپایی با محل بهینه مهار بازویی منفرد یکسان نخواهد بود و باید ترکیب این دو سیستم در طبقات مختلف بررسی شود و شرایط پیشین مشخص شود.

ساختمان بلندمرتبه،پاسخ های لرزه ای ،سیستم هسته و مهار بازویی،سیستم کمربند خرپایی،تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی