سید عبدالرسول تقی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی،واحد لارستان،دانشگاه آزاد اسلامی،لارستان،ایران
مهرداد فریدونی - استادیار گروه عمران،واحد لارستان،دانشگاه آزاد اسلامی،لارستان

آب زیرزمینی و مدیریت منابع آب نقش کلیدی در پایداری منابع آب در نواحی خشک و نیمه خشک ایفا می کند. در طی دهه های اخیر به دلیل افزایش تقاضای آب و کاهش سرانه منابع آب تجدید شونده، نگرانی های زیادی ایجاد شده و چگونگی استفاده از این منابع به شکل مطلوب و مؤثر و کارآمد برای تضمین توسعه پایدار یکی از موضوعات مطرح در محافل بین المللی است. در این مقاله سعی بر پیش بینی شبیه سازی هراز سطح آب زیرزمینی با تلفیق دو روش موجک، نروفازی (ANFIS) و مقایسه ان با روش نروفازی در دشت ارسنجان کار تحقیق قرار گرفت که براساس داده های ماهانه شامل بارندگی میانگین تراز آب زیرزمینی از یک الگو به طور مقایسه ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. تراز آب زیرزمینی دشت ارسنجان و بارش آن، دو ورودی اصلی در شبکه عصبی تشکیل می دهد. مقدار تراز آب زیرزمینی به صورت یک الگو و وارد سیستم شده و همچنین 183 داده جهت آموزش و 62 داده جهت آزمون مدل تعیین شد. پس از انجام شبیه سازی با استفاده از روش نرو فازی و تلفیق دو روش موجک، نروفازی،کارایی این دو مدل براساس معیارهای آمار ضریب همبستگی (R) ریشه دوم میانگین مربعات خطا (RMSE) برای الگوی مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفت که برای روش نرو فازی به ترتیب 0/030124877 و 0/853637411 و برای روش موجگ، نروفازی به ترتیب برابر 0/948733993 و 0/094343804 به دست آمد، با توجه به نتایج به دست آمده از هر دو روش به کار گرفته شده ، مشخص گردید که دفعات و میزان خطای پیش بینی در روش نرو فازی به مراتب بیشتر از روش موجک ، نروفازی بوده که این نشان دهنده دقت بالاتر روش موجک ، نروفازی نسبت به روش نروفازی به منظور شبیه سازی تراز آب زیرزمینی دشت ارسنجان می باشد.

موجک،نروفازی،دشت ارسنجان،تراز آب زیرزمینی،ضریب همبستگی،ریشه دوم میانگین مربعات خطا