مقایسه طراحی سیستم قاب خمشی و دیوار برشی بتنی توام نیمه مدفون در مقابل انفجار به دو روش مقاومت نهایی و سطوح عملکردی

امروزه با افزایش حملات تروریستی در نزدیکی اماکن شهری،طراحی ساختمان ها در مقابل بارهای ناشی از انفجار به ویژه در برخی ساختمان های حساس و شریان های حیاتی مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. هنگامی که یک انفجار رخ می دهد ،انتشار امواج در فضا می تواند منجر به بروز خسارات شدید در سازه و به خطر افتادن جان افراد شود. با توجه به اینکه سازه های بتنی موجود به طور معمول بر اساس بارهای ثقلی و لرزه ای متعارف مورد طراحی قرار گرفته اند، نیاز است عملکرد این سازه ها تحت بارهای ناشی از انفجار مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به شدت و بزرگی بارهای انفجاری انجام مناسب ترین طرح به لحاظ اقتصادی و ایمنی برای یک سازه مهم می باشد.برای طراحی یک سازه روش های طراحی گوناگونی وجود دارد. از جمله می توان به روش ،طراحی به روش مقاومت نهایی و طراحی براساس عملکرد اشاره کرد. در طراحی سازه ها مخصوصا طراحی سازه ها در برابر انفجار،اگر روش طراحی به درستی انتخاب نشود طرح ارائه شده ممکن است غیراقتصادی و هزینه بر و یا غیر ایمن بشود. در این مقاله یک قاب بتنی خمشی 5 طبقه با دیوار برشی که دو طبقه اول آن مدفون می باشد در برابر بارگذاری انفجاری با مقدار بار انفجاری ناشی از TNT مشخص که پارامترها و بار ناشی از انفجار در مقابل سازه برای انفجار در فاصله 20 متری انتخاب شده براساس دستورالعمل UFC 3-340-02 مورد ارزیابی قرار گرفته است. قاب مورد مطالعه در نرم افزار SAP2000 مدل و مورد تحلیل دینامیکی غیر خطی قرار می گیرد.مدل سازه ای در این تحقیق یک بار به روش طراحی براساس عملکرد به ازای سطح عملکرد پایین CP و یک بار به روش مقاومت نهایی تحلیل و طراحی می شود. طرح حاصل از روش عملکردی با طرح حاصل از روش مقاومت نهایی به لحاظ اقتصادی و ایمنی مقایسه می گردد.

Keywords:

انفجار , سازه بتنی , سطوح عملکرد