بهبود قدرت تفکیک محوری در ویبروآکوستوگرافی توسط ارسال امواج با طول محدود

ویبروآکوستوگرافی روش نسبتا جدیدی برای تعیین کشسانی بافت می باشد. که در آن از نیروی تابش نوسانی فراصوت برای مرتعش کردن بافت با فرکانس کم (چند کیلو هرتز) استفاده می شود. صدای حاصل از این ارتعاش توسط یک هیدروفون حساس دریافت می شود و از روی آن تصویر متناسب با کشسانی بافت ایجاد می شود. برای ایجاد نیروی تابش نوسانی، از تلاقی دو موج فراصوت پیوسته با اختلاف فرکانس در حد کیلو هرتز استفاده می شود. از ویبروآکوستوگرافی برای تشخیص رسوبات ریز کلسیم در بافت سینه و شریان ها استفاده شده است. قدرت تفکیک جانبی این روش در حدود 0/7 میلیمتر و قدرت تفکیک محوری آن در حدود 12 میلیمتر می باشد. در این مقاله هدف بهبود قدرت تفکیک محوری با استفاده از امواج با طول محدود می باشد. شبیه سازی انجام شده و نتایج نشان می دهد با استفاده از امواج با طول محدود می توان قدرت تفکیک محوری را تا حد زیادی بهبود بخشید.

Keywords:

رسوبات کلسیم , کشسانی , نیروی تابش فراصوت , ویبروآکوستوگرافی