حمید بهفر - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه آبیاری و زهکشی ، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر ، ایران
علی افروس - استادیار ، گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول ، ایران
ابراهیم نوحانی - استادیار ، گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول ، ایران
علی محرابی - کارشناس ارشد GIS

آب زیرزمینی یکی از مهمترین منابع تامین کننده آب بخش کشاورزی می باشد . در منطقه دزفول هم از این آب برای آبیاری زمینهای کشاورزی بهره ‏فراوانی برد. میشود . فرسایش ، خشکسالی ، زمین و بایرشدن آن ، از مهمترین چالشهای جهان امروز است ، که دارای ابعاد جغرافیایی بوده و زندگی بشر را تهدید میکنند و میتوانند خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد نمایند . توسعه اقتصادی بیشتر کشورهای جهان با شناخت کامل بر منابع آب شروع می شود . حاکم بودن وضعیت اقلیمی خشک و نیمه خشک در اکثر دشتهای کشاورزی کشور و کمبود آب آبیاری ، استفاده ‏بهینه از منابع آبی را می طلبد. فراوانی و تنحع منابع خاک و آب زیرزمینی درکشورمان و بخصوص تنوع اقلیمی باعث ایجاد پتانسیلهای فراوان کشاورزی شده ‏است . موضوع صادرات غیرنفتی که به طور جدی در برنامه دولت قرار گرفته ، باعث پررونق تر شدن بخش کشاورزی در کشورمان شده ‏است . سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، یکی از بهترین و سریعترین سیستمها ، برای برطرف کردن چنین چالشهایی است. با استفاده از این سیستم ، به ارزیابی و بررسی کیفی آب زیرزمینی از لحاظ کشاورزی مبادرت ورزیده ‏شده ‏است . این منطقه در بین رودخانه های دز و گلال کهنک در شمال خوزستان و در شرق شهرستان دزفول قرار دارد و در مجمحع در این دشت 126 ‏حلقه چا ه ‏کشاورزی وجود دارد. با استفاده از اطلاعات برخی از این چاهها ( 10 ‏نمونه) کیفیت آب زیرزمینی منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایجی که از این روش بدست آمد. ، شامل پیشنهاد مکانهای مناسب و نامناسب آب زیرزمینی از لحاظ کشاورزی و همچنین استفاده از آب زیرزمینی جهت آبیاری تحت فشار در منطقه مورد نظر می باشد .

آب زیرزمینی، سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)، دشت سبیلی ، محیط زیست، پهنه بندی کیفی