عباس رضایی استخروییه - استادیار، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده کشاورزی
سپهر خوش قدم - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آبیاری و زهکشی دانشگاه زابل
مجتبی ابراهیمی سیریزی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آبیاری و زهکشی دانشگاه صنعتی اصفهان
علیرضا بادیه نشین - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران

کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده ‏محصولات کشاورزی در جهان است. روشهای مختلف کم آبیاری، راه ‏حل های مناسبی جهت صرفه جوئی در آب آبیاری می باشند. در این مقاله بررسی تاثیر کم آبیاری سنتی بر عملکرد و اجزا، عملکرد در گیاه ‏آفتابگردان (رقم فرخ ) انجام شد. این تحقیق در سال 1390 ‏در دانشگاه ‏شهید باهنرکرمان، به صورت بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار طراحی و اجرا شد. تیمارهای کم آبیاری عبارت بودند از: کم آبیاری سنتی (آبیاری با 80%، 60% و 40% نیاز آبی). این تیمارها در مراحل مختلف رشد گیاه اعمال شدند. نتایج نشان داد که تیمار کم آبیاری سنتی (آبیاری با 80% نیاز آبی گیاه) در مرحله رشد رویشی بیشترین ارتفاع گیاه، سطح برگ، شاخص سطح برگ و قطر طبق را دارا می باشد. همچنین حداکثر عملکرد بیولوژیک برابر 49054 ‏، حداکثر عملکرد دانه برابر 9934/3 ‏و حداکثر عملکرد روغن برابر 2441/2 ‏کیلوگرم در هکتار در این تیمار اتفاق افتاد. با توجه به نتایج فوق برای گیاه آفتابگردان (رقم فرخ) در منطقه مورد مطالعه، کم آبیاری سنتی با 80% نیاز آبی گیاه توصیه می گردد

آفتابگردان، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، کم آبیاری