محمد ناظری تهرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب, دانشگاه ارومیه
زهرا ناظری تهرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
کیوان خلیلی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه ارومیه

میان یابی یکی از مهم ترین تکنیک هایی است که اقلیم شناسان در مطالعات پهنه ای- مکانی از آن بهره ‏می گیرند. هم چنین برای تهیه نقشه های یکپارچه و پیوسته از مکان مورد نظر، نیاز به روش های درون یابی به منظور پیش بینی مقادیر نامعلوم می باشد. جهت تهیه نقشه های هم سطح آب نیز می تو ن از روش های درون یابی استفاده ‏کرد زیرا انداز ه‏گیری سطح ایستابی در تمام نقاط منطقه مورد نظر کاری بسیار مشکل و پرهزینه است. به همین دلیل جهت تهیه این نقشه ها میتوان داده های چند چاه پیزومتر را مورد بررسی قرار داد و سایر نقاط منطقه مورد نظر را به روش درون یابی تخمین زد. در این مطالعه سطح ایستابی 10 ‏چاه پیزومتر محدوده کشمش تپه دشت بازرگان آذربایجان غربی در شهریور ماه سال های 90 ‏و 91 ‏مورد بررسی قرار گرفت و سپس به کمک مدل+ GS، و روش های کریجینگ، درون یابی پیشرفته و معکوس وزنیفاصله، نقشه هم سطح آب منطقه در هر 2 ‏سال رسم شد که نتایج حاکی از آن بود که سطح آب زیرزمینی در هر دو سال از الگوی پراکنش یکسان پیروی می کند و روش های ‏simulation ٗ krigingنتایج یکسانی را ارائه دادند و به ازای ضریب همبستگی بیشتر از روش درون یاب معکوس وزنی فاصله، مدل های مناسبی جهت درون یابی سطح آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه خواهند بود.

درون یابی،مدل+ GS،سطح ایستابی،IDW ،SIMULATE ، KRIGING