بررسی اثر آلودگی روی (+Zn2) در خاک بر میزان پرولین و بیوماس در گونه ی کاج الدار (Pinuseldarica) و سروناز (CupressusSempervirensVarCereiformis)

آلودگی خاکها با فلزات سنگین، از طریق فعالیتهای بشری در مناطق صنعتی، در حال حاضر به عنوان یکی از مهمترین تنشهای محیطی برای گیاهان محسوب می شود. بدین منظور در این تحقیق اثر غلظت های متفاوت روی بر دو گونه کاج الدار و سرو ناز مورد مطالعه قرار گرفت. گونه ها در شرایط یکسان با محلول هایی با غلظت ای متفاوت از روی ( 100 ‏، 200 ‏و 400 ‏میلی گرم بر لیتر) از طریق خاک به مدت 2 ‏ماه تحت تیمار قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش غلظت روی میزان پرولین در دو گونه سرو و کاج در غلظت های 100 ‏و ppm 400 ‏افزایش یافت. این افزایش نسبت به شاهد دارای تفاوت معنی داری نبود. نکته قابل توجه اینکه میزان پرولین درغلظت های 100 ‏، 200 ‏و ppm 400 ‏در گونه سرو در مقایسه با گونه کاج بصورت معنی داری افزایش نشان داد. این افزایش در سطح P<0.05 ‏دارای تفاوت معنی داری بود. با افزایش غلظت روی تا 200ppm ‏بتدریج طول ساقه در گونه کاج کاهش یافت. ولی در غلظت ppm 400 ‏به طور معنی داری طول ساقه افزایش یافت. درگونه سرو تغییرات طول ساقه نسبت به افزایش غلظت روی روند افزایشی داشت ولی این روند تفاوت معنی داری نداشت. نتایج مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون دانکن برای دو گونه مورد مطالعه نشان داد افزایش غلظت روی در گونه های تحت تیمار تاثیر معنی داری در طول ریشه آن ها نداشت. بیوماس هوایی( وزن تر ساقه و برگ) به زمینی(وزن تر ریشه) در دو گونه اندکی افزایش را نشان داد که این روند به تنهایی دارای تغاوت معنا داری نبود ولی بیوماس گونه سرو در مقایسه با گونه کاج در تمام غلظت ها به صورت معناداری افزایش یافت. باتوجه به نتایج بدست آمده می توان گفت روی به محنوان یک ریز مغزی ضروری در غلظت های پایین محرک رشد بوده است. گونه کاج بدون اینکه صدمه ای جدی دیده باشد به رشد خود ادامه داده است. گونه سرو نیز نسبت به گونه کاج در برابر تنش بیشتر پاسخ داده است. هر دو گونه در برابر غلظت های متغاوت فلز روی مقاوم بوده اند. بنابراین می توانند منبعی برای ذخیره آلودگی باشند. در هر صورت، تحقیقات بیشتری برای استفاده آنها به عنوان بیواندیکاتورهای آلودگی هوا در کاهش آلودگی هوا نیاز است

Keywords:

روی ( Zn2+) , پرولین و بیوماس , کاج الدار , سروناز