بررسی اثر قطر نسبی سنگدانه ها بر پایداری سنگ چین در اطراف آبشکن T شکل با دیواره نوک دایره ای در قوس 180 درجه رودخانه

یکی از متداولترین روش های ساماندهی و کنترل فرسایش کناری در قوس رودخانه ها ، استفاده از آبشکن می باشد .آبشکن بخشی از مقطع رودخانه را محدود می کند و باعث آبشستگی موضعی در اطراف خود می گردد . ساده ترین روش برا ی حفاظت از آبشکن ها ، استفاده از سنگ چین می باشد . هدف از انجام این تحقیق بررسی تعیین آستانه پایداری قطر سنگ چین در اطراف آبشکن T شکل متقارن با دیواره نوک دایره ای در قوس رودخانه بوده است . برای رسیدن به هدف مورد نظر آزمایش هایی دریک فلوم باقوس180 درجه با و B= /6 m( Rc/b = 4/7 عرض و R= 2/8 m شعاع مرکزی قوس) از جنس فلاکسی گلاس انجام شد . در این تحقیق مدل آزمایشگاهی آبشکن T شکل با دیواره نوک دایره ای در موقعیت 70 ‏درجه قوس فلوم نصب و پس از تعیین ابعاد حفره آبشستگی،آزمایش ها با چیدن سنگدانه ها در اطراف نمونه آبشکن با چهار دبی مختلف در حالت آب زلال انجام شده است . در هر آزمایش عمق جریان در شرایط آستانه حرکت و آستانه شکست اندازه گیری و سپس با استفاده از داده های استخراج شده نمودارهای مورد نظر رسم گردید . نتایج حاصله نشان می دهد هر چه قطر نسبی سنگدانه ها کوچکتر باشد در چگالی ثابت و دبی های مختلف ، عدد پایداری سنگچین بیشتر خواهد بود

Keywords:

قوس 180 ‏درجه , آبشکن T شکل , سنگچین , عدد پایداری , قطر نسبی سنگدانه