مرزبندی مناطق آبی استان کرمان با استفاده از شاخص بی نظمی شانون

بارش یکی از متغیرهای اساسی برای ارزیابی مهیایی بالقوه منابع آب است. هرچند بارش سرشتی تناوبی دارد اما توزیع زمانی و مکانی آن بسیار ناموزون است و به همین دلیل توزیع منابع آب نیز از یکنواختی خوبی برخوردار نیست. محاسبه بی نظمی درشدت و وقوع باارن دریک زمان مشخص یکی از قیود اصلی درگسترش منابع آبی است. دسترسی به منابع آب با پتانسیل بالا در یک ناحیه، در شرایط بی نظمی با استفاده از میانگین بارش ماهیانه طی یکسال، ارزیابی می شود. بی نظمی (آشفتگی) بوسیله ی دو واحد ترمودینامیکی متفاوت یعنی شدت بی نظمی (IE) و میانگین بی نظمی (AE ‏)، اندازه ‏گیری می شود که آنها را می توان در نظریه ای اطلاعاتی بی نظمی شانون، تعریف کرد، در این پروژه مقادیر 20 ‏سال بارش ماهانه ی 45 ا‏یستگاه سینوپتیک استان کرمان انتخاب گردید و به کمک نظریه آشفتگی شانون بررسی شدند. میزان عدم قطعیت سهیم بارش در طول سال به کمک این شاخص اندازه گیری و با استفاده ا‏ز روش دسته بندی KMEANS نقشه هم آشفتگی کرمان ترسیم گردید. این نقشه با نقشه نواحی اقلیمی ایران مقایسه شد. نتایج، حاکی از توانایی بالای این شاخص در بیان خصوصیات بارش استان کرمان دارد. این موضوع را می توان در هماهنگی نقشه آشفتگی بارش با نقشه نواحی اقلیم بارشی و نقشه هم بارش ‏مشاهده کرد. همچنین با ترکیب نقشه شاخص آشفتگی با نقشه بارش سالانه، مناطق مختلف استان بر مبنای پتانسیل منابع آب طبقه بندی گردید.

Keywords:

بارش , نواحی آبی , شاخص آشفتگی , بی نظمی شانون