‏بررسی میزان افت سطح آب زیرزمینی در دشت رفسنجان

محدوده مطالعاتی رفسنجان بخشی ز حوزه آبریز درجه 2 ‏( 30 ‏گانه)کویر در انجیر در استان کرمان بوده و حوزه آبریز کویر در انجیر نیز جز، حوزه آبریز درجه 1 (5 ‏گانه) فلات مرکزی ایران می باشد. عمده تغذیه دشت رفسنجان مربوط به حوزه ها و مسیلهای جنوب و جنوب غربی می باشد. محدود مطالعاتی رفسنجان بصورت مستطیلی در امتداد جنوب شرق به شمال غرب کشیده شده است. ‏در این مقاله پس از اصلاح و بازسازی داده ‏های گمشده ‏و انداز ه ‏گیری نشده ‏سطح آب در چاههای مشاهده ای و بدست آوردن یک سری آمار و اطلاعات مناسب در خصوص تراز آب زیر زمینی و همچنین رسم خطوط هم سطح، ماکزیمم و مینیمم و خطوط هم افت ،مناطق نوق و کشکوئیه بالاترین میزان افت و تخلیه از آب زیر زمینی را دارا می باشند و در قسمت جنوب جاده ‏رفسنجان به یزد و منطقه شمش انار و کبوترخان دارای ضریب آبگذری بالاتری نسبت به سایر مناطق می باشند و همچنین بیشترین میزان افت مربوط به مناطقی می باشد که تمرکز چاههای بهره برداری بیشتر است.

Keywords:

دشت رفسنجان , افت سطح آب زیرزمینی , خطوط تراز