ایمان کریمی زاده - دانشیار ارشد سازه های آبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
علیرضا مسجدی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
سعید برومند نسب - استاد گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

یکی از روشهای متداول کنترل فرسایش کناری رودخانه ها استفاده از آبشکن میباشد . استقرار آبشکن در مسیر جریان ، باعث ایجاد آبشستگی های موضعی در محل دماغه آبشکن و تغییرات توپوگرافی بستر می شود. از روشهای کنترل آبشستگی در طرف آبشکن استفاده از سنگ چین میباشد . در تحقیق حاضر پایداری سنگ چین در اطراف آبشکن تخت در قوس 180 ‏درجه رودخانه مورد بررسی قرار گرفته است .در این تحقیق به منظور پایداری سنگ چین ها طرف آبشکن ، آزمایشهایی در یک فلوم آزمایشگاهی با قوس 180 ‏درجه انجام پذیرفت . در این مطالعه از یک آبشکن تخت با دیواره عمودی از جنس پلکسی گلاس به همراه سنگ چین در اطراف آن ، جهت انجام آزمایش استفاده شده است . در این آزمایشات از 3 ‏نوع سنگچین با چگالی 2.1 ‏و با قطرهای 9.52 ‏، 12.7 ‏و 19.1 ‏در چهار دبی 17،20 ‏، 23 ‏و 27 ‏لیتر بر ثانیه در حالت آب زلال استفاده شده است . در هر آزمایش عمق جریان در حالت آستانه حرکت و آستانه شکست اندزه گیری شد .. نتایج این تحقیق نشان میدهد در هر چگالی با دبی ثابت ، با افزایش عدد فرود در دو حالت آستانه حرکت و آستانه شکست ، سرعت برشی جریان (u ) افزایش یافته و در نتیجه باعث ناپایداری سنگچین ها خواهد بود . بنابراین سنگچین ها در عدد فرود بالا ، پایداری کمتری از خود نشان میدهند

آبشکن تخت با دیواره عمودی ، سنگ چین ، قوس 180 ‏درجه، آبشستگی