اعظم زینلی - کارشناس ارشد جامعه شناسی

توانمندسازی زنان یکی از مسایل و راهکارهایی است که کمتر از چهار دهه است توجه علمی نظریه پردازان اجتماعی ،اقتصادی و سیاسی را در جهت نیل به رفاه ،توسعه و پیشرفت جوامع به خود مشغول داشته است اما علیرغم برنامه ریزیها ،سیاستگذاریها و اقدامات فراوان جهت تشویق و حمایت زنان به رشد توانمندیها، هنوز در بسیاری از جوامع استقبال و حضور در خور توجه زنان را در صحنه های مشارکت و تصمیم گیریهای اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی در پی نداشته است. در این مقاله سعی شد در پی یافتن دلیل این پدیده ضمن بررسی مفهوم توانمند سازی در زنان و یادآوری این مطلب که توانمند سازی زنان دروهله اول نیاز به ایجاد انگیزه ،خودآگاهی، شهامت ،اعتماد به نفس و استقلال شخصیتی در زنان دارد اجتماعی شدن و شیوه تربیت اجتماعی زنان را عاملی تاثیر گذار در این فرایند معرفی کند و با ارایه مستدلاتی در این زمینه تا حدی اثبات کنیم ؛ چنانچه اجتماعی شدن زنان با آموزشهایی جهت گیری شده بر اساس نقش جنسیتی انجام گیرد نتیجه ای جز جدا شدن زنان از خود واقعی و نادیده گرفتن تواناییهای شخصیتی و تغییر مسیر آن در جهتی دیگر بدنبال نخواهد داشت.

توانمندسازی زنان،اجتماعی شدن زنان، آسیب شناسی، نقش های جنسیتی