بررسی پارامترهای مختلف بر روی پایدارسازی نانوسیال گاما آلومینا و تاثیر آنها بر خواص ترموفیزیکی

یک واسطه مهندسی جدید، به نام نانوسیال که با دیسپرس کردن نانوذرات/ نانولوله ها در سیال پایه ساخته می شود،طیف گسترده ای از تحقیقات مربوط به فرایندهای خنک سازی در کاربردهای مهندسی را به خود جلب کرده است. آمادهسازی نانوسیال اولین مرحله کلیدی در مطالعات آزمایشگاهی نانوسیالات محسوب می شود، و این عمل مستلزم ایجادشرایط خاصی است. برخی از این شرایط خاص، شامل یکنواخت بودن سوسپانسیون، پایدار بودن سوسپانسیون و تجمعجزئی ذرات می باشد.در این تحقیق، ابتدا نانوذرات اکسید آلومینیوم به روش سل ژل سنتز شده اند و سپس مشخصات نانوذرات توسطروش های پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شده است. نانوسیال با غلظت هایحجمی 0.05, 0.25 vot% و 0.1 از نانوذرات گاما آلومینا در سیال پایه آب ساخته شد. نانوسیال سنتز شده برای تست پایداری مورد ارزیابی تست پراکندگی نور دینامیکی (DLS) قرار گرفت. چگالی سوسپانسیون با استفاده از یک هیدرومتر درغلظت های حجمی مختلف اندازه گیری شده است، و تغییر توزیع اندازه ذرات با استفاده از روش پراکندگی نور پویا (DLS)مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین ضریب هدایت حرارتی هر یک از نانوسیالات با استفاده از روش سیم داغ گذرااندازه گیری شده است . نتایج نشان دادند که افزودن سورفکتانت و تعیین PH بهینه موجب بهبود خواص ترموفیزیکی شدهو نانوسیال سنتز شده پایداری بیشتری داشته است.

Keywords:

نانوسیال , پایدارسازی , گاما آلومینا , اسیدیته , سورفکتانت , زتا پتانسیل , خواص ترموفیزیکی