بررسی رهایش داروی متوترکسات از قطعات هیدروکسی آپاتیتی متخلخل

در این پژوهش، تأثیر اندازه و میزان تخلخل بر رهایش داروی متوترکسات از قرص های هیدروکسی آپاتیت بررسی شدهاست. از نشاسته با درصدهای وزنی 35 و 50 درصد و همچنین، توزیع اندازه دانه های مختلف، به عنوان عامل تخلخل زااستفاده شد. عملیات حرارتی در دمای 1100 درجه سانتیگراد، پایداری هیدروکسی آپاتیت را حفظ کرد و هیچگونه فازاضافی تشکیل نشد. بیشترین میزان تخلخل، مربوط به قرص های حاوی 50 درصد وزنی نشاسته با اندازه دانه یکنواختکمتر از 450 میکرومتر بود که در آن، درصد تخلخل نسبی 49 درصد حاصل شد. مطالعات مربوط به رهایش دارو نیز نشانداد که بیشترین نرخ رهایش داروی متوترکسات (در مدت زمانهای مختلف رهایش دارو در محلول نمک فسفات با خاصیتبافری) مربوط به قرص های متخلخل حاصل از 50 درصد وزنی نشاسته با اندازه دانه یکنواخت کمتر از 450 میکرومتر بود کهدر آن رهایش از قانون دوم نفوذ فیک با ضریب نفوذ (7-)3/2x10 مترمربع بر ثانیه تبعیت کرد که پس از گذشت 8 ساعت، نرخ رهایش ثابت ماند.

Keywords:

هیدروکسی آپاتیت متخلخل , رهایش دارو , متوترکسات , محلول نمک فسفات با خاصیت بافری