احسان قاسمی اصطهباناتی - کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدرضا امیدخواه نسرین - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
آبتین عبادی عموقین - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

تراوایی بالا موجب کاهش سطح غشا می شود و درنتیجه هزینه ی سرمایه گذاری پایین می آید، گزینش پذیریبالا هم موجب خلوص محصول می شود. ازاینرو محققان در حال توسعه ی موادی برای غشا هستند که همتراوایی و هم گزینش پذیری بالایی داشته باشند و همچنین مقاومت بالایی در برابر اجزاء خوراک و شرایطعملیاتی ازخود نشان دهند. جداسازی گازها توسط غشاهای پلیمری منجر به موفقیت های زیادی در فرندهایجداسازی شده است. هرچند استفاده از غشاهای پلیمری به علت ضعف هایی مانند حلال های محدود، مقاومتحرارتی و شیمیایی کم و به وجود آمدن پدیده ی تورم، محدودیت ها و مشکلاتی را در غشا و فرآیند جداسازیایجاد می کند. تلاش محققان بمنظور حذف این ضعف ها منجر به اصلاح غشای پلیمری و ساخت غشا با موادغیر آلی شد. غشاهای غیر آلی علاوه بر توانایی مقاومت در دماهای بالا، ظرفیت و طول عمر بالایی را نیز درمقایسه با غشاهای پلیمری ازخود نشان می دهند. تحقیقات انجام شده برای غلبه بر محدودیت های غشاهایپلیمری و غیرآلی و رسیدن به تراوایی بالا توأم با گزینش پذیری مناسب در فرآیندهای جداسازی، درنهایتمنجر به توسعه غشاهای جدیدی شامل پرکن های غیرآلی که روی شبکه پلیمری پخش شده اند، شد که بهآنها غشاهای شبکه آمیخته می گویند. انتخاب نوع پلیمر و پرکن و مقدار پرکن مورد استفاده عوامل بسیارتأثیرگذار در عملکرد غشاهای شبکه آمیخته می باشند. همچنین برای انتخاب بهتر شبکه پلیمری و پرکنمناسب باید مکانیسم انتقال و اجزای گازی عبوری از بین غشا مورد توجه قرار گیرد.

جداسازی گازی، غشای پلیمری (آلی)، غشای معدنی (غیرآلی) تراوایی، گزینش پذیری، غشاهایشبکهآمیخته