سوگند بیاضی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، دانشگاه آزاد واحد رامسر

از آنجایی که در طراحی فضاهای درمانی با توجه به عملکرد آن، بیشترین تاثیر به عهده شاخصه های نور، رنگ و همچنین ایجاد فرمهای تاثیر گذار بصری می باشد، استفاده از عناصری مانند تابلوهای نقاشی و تصاویری زیبا از طبیعت در اتاقهای بیماران به خصوص کودکان و راهروهای منتهی به بخشهای مختلف درمانی در جهت القای حس آرامش، امنیت و تحریک احساسات بصری و همچنین ایجاد ارتباط فضایی و چشم انداز به فضاهای مختلف داخلی و یا طبیعت و مناظر محوطه خارجی فضاهای درمانی به منظور ایجاد آرامش و کاهش استرس، می تواند در تسریع روند درمان و افزایش روحیه بیمار تاثیر بسزایی داشته باشد. مقاله حاضر با روشی توصیفی تحلیلی فضای درمانی کودکان را مورد بررسی قرار داده و به این مساله می پردازد که کودکان چه نیازهایی در - محیط های درمانی داشته و آیا می توان با استفاده از رنگ و نور باعث کاهش استرس و روند سریع بهبودی آنها شد؟ شناخت چگونگی بهکارگیری رنگ و نور در فضای درمانی کودکان به عنوان عامل مؤثر درروند بهبود بیماری، کاهش ترس و اضطراب،افزایش آرامش بیماران و ایجاد یک فضای دوستانه، هدف اصلی این پژوهش است. نتایج حاصل بیانگر آن است که رنگ و نور در فضا درمانی به عنوان عامل مؤثر در روند بهبود بیماران و افزایش بازدهی فضای درمانی، ایجاد فضای آرامش و کاهش استرس برای بیمار مهیا خواهد شد.

رنگ، نور، فضای درمانی، کودکان، کاهش تنش، بهبودی