تجلی مفهوم حیات طیبه در خلق فضاهای شهری ایرانی اسلامی

براساس تعالیم اسلامی ، پاداش ایمان و عمل صالح، حیات طیبه است. از جمله آثار توجه به حیات طیبه در برنامه ریزی فضای شهری ،افزون بر شادی و آرامش، بینش و بصیرت شهودی و زندگی تحت ولایت خدا است. بدین ترتیب سرزندگی فضا و اقبال به برقراریتعاملات اجتماعی در فضا و نهایتاً پایداری، از جمله نتایج تجلی مفهوم حیات طیبه در خلق فضاهای شهری ایرانی اسلامی است. درپژوهش حاضر سعی بر این بوده است تا با تبیین مفاهیم متعالی اسلام در خصوص حیات طیبه، به تدوین نقش فضاهای شهری در سیرمراتب کمال انسان ها پرداخته شود و اصول طراحی این فضاها با هدف پایداری در زمان، خلق معنا و معنویت در شهر، تنوع ، سرزندگی ونهایتاً پاسخگویی به نیازهای مخاطبان فضاهای شهری در شهر اسلامی ایرانی ارائه گردد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی صورتپذیرفته است. نتیجتا می توان گفت با توجه به اصول پایداری، آیات الهی بر زمین و مفهوم نور در کالبد فضا به طراحی همساز با اقلیم،توجه به نیازهای استفاده کنندگان فضا و توجه به هنر و زیبایی دست یافت. همچنین است در خصوص رعایت اصول توجه به زندگیدنیوی و اخروی توامان و حقیقت زندگی در این جهان به برنامه ریزی عملکردهای موجود در فضاهای شهری پرداخت و نیازهای مادی ومعنوی شهروندان را پاسخ گفت. با رعایت این اصول می توان انتظار داشت معنایی که از فضا در ادراک ذهنی مخاطبان آن نقش می بندد،همانا عبودیت و کرامت انسان باشد که از ویژگی های حیات طیبه است.