رویکردی به مقوله سنت ومدرنیسم درمعماری امارات متحده عربی

باتوجه به تاثیرمعماری گذشته هر تمدن به روی نمونه های معاصران همچنین تفاوت میزان ونوع این تاثیرات ، می توان به نحوه نگاه معماری معاصر به سنتهای تاریخی پی برد.شناخت معماری سنتی ملل ، نحوه بروز فرهنگ در کالبد و فضای زندگی به پژوهشگران معماری کمک می کند علت به وجود آمدن برخی آثار نوین در نقاط گوناگون جهان را درک کنند.شاید تاریخچه امارات متحده عربی همچون کشورهای دیگر شرق میانه مثل اردن و مصر غنی نباشد ،اما تکامل این کشورکوچک از یک کشور کوچک روستایی تا یک کلان شهر تجاری مدرن بسیار جالب توجه است.این تاثیر ودگرگونی به خصوص در شهر دبی قابل ملاحظه تر است .در روستا شهر کوچک بندر عربی که بدون هویت و گذشته سنتی - وتاریخی است در مسیر تجدد به سرعت کلان شهر مدرنی شکل می گیرد که آوازه بلندترین وبزرگترین ساختمانهای آن جهانی می شود.شهری که به جای مامنی برای زندگی ، تبدیل به نمایشگاهی برای توریسم می گردد و در این میان سردرگمی بی هویتی گاه کارفرمایان جاه طلب عرب رابه دست اندازی به معماری سنتی کشورهای همسایه چون ایران برای کسب هویت می کشاندو چه بسا نمونه های قابل توجهی خلق می گردد.هدف این پژوهش نحوه رویارویی بامدرنیسم وسنتگرایی در امارات متحده عربی و به خصوص دبی و کشاکش بین این دو است .نتایج تحقیق حاکی از اینست که استقبال فراگیر از نمایش معماری مدرن و حتی سوپر مدرن چهره ای بسیار متجدد از شهرهای مهم این کشور ساخته ولی در عین حال به دنبال دست یابی به هویتی منطقه ای نمونه هایی از تجدید معماری بومی و سنتی ساخته شده که عموما گرته برداریهای ظاهری از موتیف های معماری گذشته نه چندان دور خود و یا عربی یا ایرانی می باشد.در پژوهش حاضر پس از گرداوری داده ها به روش اسنادی در ارتباط با معماری وسنت و مدرنیسم،از روش تفسیری تاریخی برای - تحلیل بهره گیری می شود. پرسشهای تحقیق عبارتند از:آیادرگذشته تاریخی معماری دبی تاثیرسنت های دینی،تاریخی یا محلی وجوددارد؟