حیدر گل محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشدآموزش محیط زیست
لیلا غیرتی آرانی - استادیارگروه کشاورزی دانشگاه پیام نور.تهران.ایران

عمرکوتاه تجهیزات کامپیوتری از یک طرف و تنوع طلبی مردم نسبت به استفاده از تجهیزات الکترونیکی جدید سبب شده است که رفته رفته بحث زباله های الکترونیکی به مشکل بزرگ دنیا تبدیل شود، مشکلی که برخی از کشورهای پیشرفته برای آن راه حلی یافته اندو با تصویب قوانین خاص مربوط به آن و موظف شناساندن تولید کنندگان به بازیافت محصولات تولید شده خود تا حدودی این مشکل را حل کرده اند. زباله های الکترونیکی به دلیل مخاطراتی که برای انسان و محیط زیست او میتوانند ایجاد کنند به عنوان مواد زائد خطرناک شناخته میشوند. بررسی ها نشان میدهدکه عناصری همچون سرب، آلومینیم، باریم، کادمیم، جیوه،سلنیم، آرسنیک، سلسیم در زباله های الکترونیکی وجود دارد که ورود و افزایش نا به جای هر کدام از این عناصر در طبیعت اثرات نامطلوب زیست محیطی و خطرات جبران ناپذیری برروی انسان و سایر موجودات میگذارد به عنوان مثال افزایش سرب بر بیشتر دستگاه های بدن انسان و پستانداان و پرندگان از جمله دستگاه عصبی، سیستم گردش خون، دستگاه های تناسلی و حتی بر شعور انسان اثر سوء دارد. این در حالی است که در اکثر لحیم کاری ها و قطعات رایانه ای سرب به وفور یافت میشود. و یا کادمیوم موجود در یک باطری گوشی موبایل میتواند 600متر مکعب آب آلوده کندو هم چنین بسیاری از قطعات دستگاه های رایانه ای الکترو مگنتیت هستند که امواج آنها برای سلامتی انسان بسیار مضر میباشند. با توجه به مطالب گفته شده در بالا اگرچه زباله های الکترونیکی تنها 2 درصد از حجم کل زباله های جمع آوری شده در کشور های مختلف را تشکیل میدهد اما این حجم ناچیز شامل 70درصد زباله های حاوی مواد سمی است. در تحقیق حاضر به شرح مختصری از خطرات زباله های الکترونیکی و اثرات نامطلوب بالا رفتن درصد عناصر سنگین موجود در این زباله ها بر زندگی انسان و محیط زیست پرداخته شده و همچنین به بررسی روش های مدیریت زباله های الکترونیکی و مزیت ها و معایب هر یک از این روش ها پرداخته شده است.

زباله الکترونیکی ،مدیریت زباله ها ، عناصر سنگین