بهزاد فلاح - گروه حقوق، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
سیدمحسن شیخ السلامی - گروه حقوق، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

وسعت مفهوم محیط زیست به حدی است که نه تنها باعث گردیده تا افکار عمومی از درک حقوق و تکالیف خود در قبال محیط زیست عاجز مانده، بلکه سردرگمی دولت را در تصویب و اجرای قوانین موجب شده، به نحوی که با تصویب قانوین ناسخ و منسوخ شاهد تعارض قوانین زیست محیطی هستیم. این پژوهش پیرامون تعارض قوانین و تعارض صلاحیت های سازمان محیط زیست میباشد. تعارض قوانین وقتی است که دو قانون از هر جهت مخالف مدلول یکدیگر باشند که دراین صورت اگر تعارض در قوانین داخلی یک کشور باشد، قانون موخر ناسخ قانون مقدم میباشد. از آنجاکه نسخ قوانین ممکن است در اشکال نسخ صریح، نسخ ضمنی و نسخ عملی صورت پذیرد، نویسنده ضمن تبیین برخی از نمونه های تعارض قوانین زیست محیطی و ارائه راهکارهای حقوقی درصدد توصیف این مطلب میباشد که تصویب قوانین موخر الزاماً نمی بایست بعنوان یک قاعده کلی بلااشکال تلقی گردد و بطور مطلق ناسخ قوانین مقدم شمرده شوند چه اینکه در صورت تصویب چنین قوانینی می بایست بگونه ای رفع تعارض گردد که دستیابی به هدف حقوق طبیعت یعنی تسهیل وظایف عمومی و ایجاد دیدگاه مشترک از طریق ارائه اصول مشترک و مدیریت منطقی انواع منابع طبیعی فراهم گردد.

تعارض قوانین، تلفیق اقتصاد و محیط زیست، حقوق محیط زیست طبیعی و انسانی، مشارکت مردمی