اثرات بیومکانیکی هندسه دندانه و ضریب اطمینان واماندگی در ایمپلنت های کیج گردنی ستون فقرات

یکی از شرایط موفقیت آمیز بودن جراحی فیوژن با کیج های گردنی، کمتر بودن ماکزیمم تنش وارده از طرف مهره ها به کیج نسبت به استحکام تسلیم و استحکام نهایی کیج می باشد که در این صورت کیج قادر به تحمل شرایط بارگذاری می شود. از طرفی تلاش برای مینیمم سازی میزان تنش در محل برهمکنش ایمپلنت ( اینجا، کیج از جنس پلیمر ) و باغت های مجاور ( اینجا، استخوان ) به منظور جلوگیری اراثر پوشش تنش و در نتیجه جلوگیری از تخریب بافت های مجاور از مهمترین پارامترهای طراحی بیومکانیکی محسوب می شود. هدف ازاین تحقیق، بدست آوردن ماکزیمم تنش مایزز وارد بر کیج های شامل دندانه های با هندسه متفاوت بوده و در یک مورد بررسی استحکام تسلیم کیج پیک و سپس بدست آوردن ضریب ایمنی آن بوده است.

Keywords:

پلی اتراترکتون ( پیک ) , دژنراتیو دیسک گردنی , فیوژن , کیج گردنی , گرافت استخوان