ارزیابی و تحلیل سیگنال های جریان نشتی مقره های پلیمری پیر شده در تست های پیری مصنوعی تحت تأثیر آلودگی و رطوبت محیط

امروزه مقره های پلیمری به علت ویژگی های منحصر به فرد، به طور گسترده ای در تمامی سطوح ولتاژ مورد استفاده قرار گرفته اند. لیکن عملکرد و رفتار الکتریکی و مکانیکی مورد انتظار مقره های پلیمری در شرایط محیطی آزاد از جمله آلودگی نمکی و اسیدی، رطوبت، گرمای بیش از حد و اشعه ماوراء بنفش خورشید دستخوش تغییر شده، طوری که عملکرد مورد انتظار آنها می تواند مختل گردد. از جمله آثار این استرس های محیطی می توان به از بین رفتن خاصیت آب گریزی، کاهش مقاومت سطحی، افزایش جریان نشتی، وقوع تخلیه های جزئی و افزایش احتمال وقوع قوس الکتریکی و د نهایت پیری آنها اشاره نمود. در این مقاله تأثیر برخی از شرایط محیطی مهم بر روند پیرشدگی مقره های پلیمری و تغییرات جریان نشتی آنها در محیط آزمایشگاه و به کمک تست های پیرسازی تسریع یافته مصنوعی بررسی شده است. بدین منظور از دو نمونه مقره پلیمری 20 کیلو ولت که به لحاظ پروفیل با هم متفاوت بوده و کاربرد فراوانی در شبکه توزیع دارند، انتخاب و به مدت 1000 ساعت در درون محفظه پیرسازی مصنوعی تحت استرس های الکتریکی، حرارتی و اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرند. سپس مقره های مورد آزمایش در سه مرحله از داخل محفظه بیرون آورده شده و در سطوح آلودگی و رطوبت متفاوت، تحت آزمون جریان نشتی قرار می گیرد. ضمناً پیش از انجام تست های پیرسازی، سیگنال های جریان نشتی مقره های مورد مطالعه، در شرایط نو و در سطح رطوبت و آلودگی مختلف اندازه گیری می شوند. سپس با استفاده از اطلاعات جریان نشتی و استخراج مؤلفه های هارمونیکی آن، تأثیر رطوبت، آلودگی و مدت زمان پیرسازی بر سیگنال های جریان نشتی مورد ارزیابی و مطالعه قرار می گیرند.

Keywords:

مقره پلیمری , اشعه ماوراء بنفش , پیرشدگی , جریان نشتی , خاصیت آب گریزی