بررسی امکان استفاده از اسانسهای گیاهی به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی

توجه و علاقه فرایند مبنی بر استفاده کمتر از نگهدارنده های سنتتیک منجر به انجام تحقیقات در زمینه یافتن و استفاده از مشتقات طبیعی دارای خاصیت ضد میکروبی شده است. در سالهای اخیر با توجه به نگرانی های موجود در مورد استفاده از نگهدارنده های شیمیایی و اثرات مضر احتمالی آنها گرایش به استفاده از اسانسهای گیاهی افزایش یافته است. اسانس های گیاهی و ترکیبات آنها از زمان های قدیم به عنوان مواد طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرند و هم اکنون ثابت شده است که این مواد طیف وسیعی فعالیتهای ضد میکروبی دارند. ترکیب، ساختار و گروههای عاملی اسانس ها نقش مهمی در فعالیت ضد میکروبی آنها ایفا می کند. بطور عمده ترکیبات فنلی مسئول خواص ضد میکروبی اسانس ها هستند. بنابراین هر چقدر مواد فنولیت در اسانس بالاتر باشد خواص ضد میکروبی آن بالاتر خواهد بود که از مهمترین این مواد می توان به کاراکرول، تیمول و اوژنول اشاره کرد. تاکنون مطالعات زیادی بر روی خواص آنتی اکسیدانی اسانسهای گیاهی مختلف صورت گرفته است که از مهمترین آنها می توان به خواص آنتی-اکسیدانی عصاره گیاهان رزماری، موسیر، زردچوبه، چای سبز و آویشن شیرازی اشاره کرد که پژوهش ها نشان می-دهد که این گیاهان نقش موثری در افزایش ماندگاری مواد غذایی داشته است.

Keywords:

نگهدارنده های طبیعی , آنتی اکسیدان , اسانس گیاهی