مجتبی مهدیان بروجنی - دانشجوی کارشناسی ارشد GIS&RS، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تبریز، ایران

خشکسالی، خشک شدن پهنه های آبی مختلف و در نهایت محدودیت منابع آبی کشور و تهدید کیفیت آنها باعث شده است که راهکارهای مختلف جهت کنترل کیفی و کمی منابع آب سطحی و زیرزمینی سرلوحه بسیاری از پژوهش های علمی قرار گیرد. وقوع خشکسالی های پی در پی و کاهش میزان بارش های جوی و برداشت بیش از حد از منابع آب بخصوص منابع آب زیر زمینی علاوه برکاهش کمی آن ها، باعث کاهش بی سابقه کیفیت این ذخایر نیز شده است. در این پژوهش تغییرات کمی و کیفی آب های زیرزمینی ایستگاه های سواحل جنوبی و غربی دریاچه ارومیه در محیط GIS پهنه بندی و در بازه زمانی سال های 1380 تا 1389، روند تغییر کیفیت آن ها بررسی خواهد شد.در این مطالعه با استفاده از آمار بلند مدت کیفیت آب های زیر زمینی اندازه گیری شده توسط سازمان آب منطقه ای استان آذربایجان غربی سعی شده است نقشه های هم ارزش هدایت الکتریکی، نسبت جذبی سدیم، کل املاح جامد و برخی آنیون ها و کاتیون ها به صورت زمانی و مکانی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه شده و تغییرات زمانی و مکانی آن ها به روش های مختلف آماری و تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد. در پژوهش حاضر پهنه بندی و کلاس بندی کیفی آب زیرزمینی به منظور ارائه برنامه مدیریتی ویژه برای اصلاح و پیشگیری از تشدید بحران کاهش کیفیت آب های زیرزمینی در منطقه مورد نظر می باشد.

آب زیرزمینی، شاخص های کیفیت، حوضه دریاچه ارومیه، GIS