حمیدرضا فیلی - استادیار، گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، ایران
آرش دادوند - دانشجوی مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
آرمان مدیری - دانشجوی مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
احسان خواست - دانشجوی مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

صنعت پرورش شترمرغ به عنوان یکی از منابع جدید و مهم تولید پروتئین و پوست، حدود چهار دهه است که مورد توجه کشورهای توسعه یافته قرار گرفته و با توسعه بازار، توجه کشورهای دیگری که شرایط اقلیمی و زیست محیطی مناسبی برای پرورش این پرنده را داشتهاند نیز معطوف به این صنعت گردیده است. در پرورش شترمرغ بیشترین هزینه ای که تولیدکنندگان آن متحمل میشوند مربوط به تهیه غذای این حیوانمیباشد که حدود 07 تا 07 درصد هزینهها را در بر میگیرد. بنابراین تهیه ترکیب مناسبی از خوراک مصرفی شترمرغ که بتواند هم نیازهای تغذیهای شترمرغ را برآورده کرده و هم از نظر اقتصادی کمترین هزینهها رابرای تولیدکنندگان در برداشته باشد، اهمیت ویژهای پیدا میکند و میتواند موجب افزایش سوددهی این صنعت شود. در این مقاله تلاش شده است تا در ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی به عنوان یک رویکردتحقیقی، جهت به دست آوردن اجماع در میان خبرگان پرورش شترمرغ، مواد اصلی تشکیل دهنده خوراک شترمرغ را تعیین نموده، سپس با توجه به نیاز روزانه شترمرغ به مواد غذایی مختلف، هزینهها و سایر محدودیت ها، با استفاده از روش مدلسازی امتزاج و حل این مدل ) با استفاده از نرم افزارGAMS ترکیبی بهینه از خوراک شترمرغ ارایه شود بصورتیکه کمترین هزینه را برای تولیدکنندگان در برداشته باشد .

مدلسازی امتزاج، بهینه سازی، تکنیک دلفی، ترکیب بهینه خوراک مصرفی شترمرغ