وحید موذن - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه اقتصاد کشاورزی،دانشگاه تبریز
مهرداد مجتهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه اقتصاد کشاورزی،دانشگاه تبریز
قادر دشتی - دانشیار، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه تبریز

در شرایط کنونی میزان تولید یک کشور بخصوص تولید محصولات کشاورزی ، یکی از مهمترین عوامل ایجاد اقتدار ملی و ثبات در داخل کشور است.از این رو تجزیه وتحلیل کمی وکیفی تولید و استفاده مطلوب از منابع تولید کشاورزی ، محورسیاست های کشاورزی خواهد بود که افزایش تولید داخلی را از طریق استفاده بهینه از منابع جستجو می کند . بر اساس بررسی های انجام گرفته سرانه مصرف پیاز در ایران معادل 8 تا 12 کیلوگرم برآورد گردیده که در مناطق شهری بیشتر است.طبق آمار سال 85 بیشترین سطح زیر کشت پیاز به ترتیب مربوط به استانهای آذربایجان شرقی ، هرمزگان ، سیستانوبلوچستان ، اصفهان ، فارس و خراسان می باشد . میزان تولید پیاز در ایران در مزارع آبی 1993028 تن ودر اراضی دیم 45335 تن بوده است . بیشترین متوسط عملکرد مربوط به استان اصفهان با 6712 کیلوگرم در هکتار و کمترین متوسطعملکرد مربوط به استان چهارمحال و بختیاری با 6705 کیلوگرم در هکتار بوده است . از نظر جهانی ،ایران از نظر متوسطعملکرد پیاز در رتبه ششم قرار دارد . در این تحقیق هدف اصلی، بررسی اقتصادیمصرف نهاده ها در تولید محصول پیاز در دشت تبریز می باشد و سعی شده با محاسبه کشش های تولید هر یک از عوامل تولید ناحیه بکارگیری عوامل تولید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در این پژوهش با 75 کشاورز به طور کاملا تصادفی مصاحبه گردیده و داده های مربوطه بدست آمده اند . در این تحقیق از تابع تولید ترانسلوگ استفاده شده است که با توجه به کشش های تولیدی که در این تحقیق بدست آمدند مشخص شد که کشاورزان منطقه از نهاده های آب ، سم ، ماسه و نیروی کار در ناحیه دوم تولید استفاده می کنند و مقدار کشش جزیی تولید برای هر یک از نهاده های مذکور به ترتیب0.46و0.3و0.15و0.03 محاسبه گردید

پیاز ، تابع تولید ترانسلوگ ، دشت تبریز ، کشش تولید