رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری در تبیین مدیریت زنجیره تأمین و رضایت مشتری مطالعه موردی: شرکت آسیاژوله

هدف این پژوهش بررسی سهم مؤلفههای مدیریت زنجیره تأمین در پیشبینی تغییرات رضایت مشتری است. تحقیق حاضر پیمایشی است. جامعه آماری شامل؛ 1( مدیران، کارشناسان فنی و غیرفنی وکارکنان مجموعه زنجیره تأمین شرکت آسیا ژوله و 2( مشتریان آن است. حجم نمونه در هر گروه 111 نفر تعیین گردید. شیوه نمونهگیری تصادفی ساده بود. جهت سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامهاستفاده شد. پرسشنامه مدیریت زنجیره تأمین با 01 گویه شامل ابعاد؛ مدیریت طرحریزی، مدیریت منابع، مدیریت تحقق محصول و مدیریت تحویل به مشتری و پرسشنامه رضایت مشتری شامل 21 گویهبود. برای بررسی روایی پرسشنامهها از روایی قضاوتی و صوری، استفاده شد. از آنجا که میزان ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر مدیریت زنجیره تأمین0/765 و متغیررضایت مشتری 0/724 بالاتر از0/7 بود، بیانگر هماهنگی درونی گویهها و تأیید پایایی پرسشنامهها بود. جهت بررسی برازش مدل معادلات ساختاری تحقیق از نرمافزارAMOS22 استفاده شد و آزمون فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون رگرسیون دو متغیره و با کاربرد نرم افزارSPSS22 انجام گرفت نتایج نشان داد، به ازاء یک واحد افزایش در میزان بکارگیری مدیریت زنجیره تأمین و مؤلفههای آن؛ مدیریت طرحریزی، مدیریت منابع، مدیریت تحقق محصول و مدیریت تحویل به مشتری به ترتیب میزان رضایت مشتری 52/7%و61%و48%و35%53% افزایش می یافت

Keywords:

زنجیره تأمین , رضایت مشتری , طرحریزی , منابع , تحقق محصول