بررسی اثر تغییر طول استوانه مرکزی در رفتار فیوز پیچشی فولادی

سازههای مهاربندی شده با مهاربند هم محور از جمله سیستمهای مقاوم در برابر زلزله هستند که اغلب در قابهای با اتصالات مفصلی استفاده میشود. سهولت اجرا و امکان بازسازی و تعمیر آسان آنها نسبت به سازههای خمشی باعث شده است که استقبال از آنها بیشتر گردد. در کنار محاسن یاد شده ، شکلپذیری کم مهاربندهای هم محور موجب عملکرد نامناسب آنها در زلزله است. در این مقاله المان پیچشی فولادی به عنوان عضو شکلپذیر برای نصب در انتهای انواع مهاربندها هم محور مطالعه شده است. مکانیزم کار فیوز پیچشی بدین صورت است که نیروی محوری بادبند بوسیله دستکهای متصل به میله استوانهای شکل فولادی، تبدیل به کوپل خالص پیچشی میگردد. عملکرد پیچشی غیرالاستیک المان پیچشی فولادی موجب افزایش شکلپذیری مهاربند میشود و کمتر بودن ظرفیت باربری المان پیچشی فولادی از بار کمانشی مهاربند، موجب عملکرد آن به عنوان فیوز کنترل کمانش مهاربند میباشد. در این مقاله به منظور بررسی رفتار غیرخطی این فیوز و تاثیر طول استوانه مرکزی، مدلهایی سه بعدی به روش اجزاءمحدود تحت بارگذاری چرخهای بوسیله نرم افزار آباکوس مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از تحلیلهای انجام شده نشان میدهند که المان پیچشی به شکل مورد استفاده در این مقاله، دارای مقاومت و شکلپذیری مناسبی است و تغییر طول المان پیچشی مرکزی پارامترهای موثر عملکرد فیوز را تحت تاثیر قرار میدهد.

Keywords:

شکلپذیری , مهاربند هممحور , جذب انرژی , المان پیچشی , سازههای فولادی