الیاس دهقان - کارشناس فنی، شهرداری منطقه تاریخی فرهنگی شیراز

آب یکی از مهمترین منابع حیاتی انسانهاست. در گذشته مصرف آب بدون توسعه محدودیتهای حوضه آبریز بوده است که تبعاتی منفی نیز برای انسان داشته است. طوری که به دلیل استفاده بیرویه رودخانهها از شرایط مطلوبطبیعی خود خارج شدهاند. برای بازگرداندن رودخانهها به وضعیت مطلوب احتیاج به مطالعه و بررسی وضعیت و شرایط طبیعی رود و نهایتاً احیای مسیر عبور آنها میباشد.از آنجایی که رودخانه خشک در گذر از شهر شیراز و ورود فاضلاب و پسماندهای حاصل از کارخانجات و بیمارستانهابه درون آن آلودگی بسیار زیادی پیدا کرده و از رهگذر آن دریاچه مهارلو هم دارای آلودگی شدید گردیده است، لذا طرح بازسازی و احیای مسیر رودخانه واجب به نظر میرسد. این طرح از طریق ایجاد کانالی بزرگ و هدایت آب دریاچه به سمت رودخانه قرهآغاج قابل حل خواهد بود. این کانالدر طولی حدود 06 کیلومتر ادامه خواهد یافت و از طریق درهای که در شمال شهر خاوران قرار دارد به سمت خاوران و رودخانه قرهآغاج هدایت خواهد شد.مطمئناً احیای رودخانه خشک تغییراتی خواهد داشت که متناسب با چشمانداز طبیعی و اجتماعی شهر شیراز خواهد بود. همانا تبدیل رودخانه و دریاچه از فاضلاب به فضای سالم طبیعی برای همگان به عنوان شهری سرزنده برای ساکنانش باقی خواهد ماند.

رودخانه خشک، بازسازی مهارلو، احیای رودخانه