سیدحسن میرزایی - دانشجوی دکتری گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

شهرنشینی در ایران همواره به عنوان مسئلهای پیچیده و مهم به شمار می رفته و می رود. این نوشته با نگاهی به پدیده شهرنشینی به مثابه شیوه زندگی که از نظر مفهومی همبسته با مسئله هویت شهروندی می باشد سعی می کند تا با توجه به شاخصهای شکلی و محتوایی شهرهای ایران در دوره پهلوی و تحولات پدیده شهرنشینی در این دوره و تاثیر ان بر شهر و شهرنشینی در حاضر بپردازد. با هویتی جدید که در دیوان سالاری جدید ریشه داشت عوض کرد. سوال اصلی که د راین مقاله مطرح است این است که مهمترین عوامل زمینه ساز در پیدایش معماری و شهرسازی در زمان پهلوی اول و دوم گذاشته است ؟ روش تحقیق ما در این مقاله مطالعه کتابخانه ای و میدانی معماری آن دوران و مقایسه از نوع کیفی و کمی بر شهر و شهرنشینی در دوران معاصر می باشد. و روش آن توصیفی تحلیل و استنتاجی است در این روش سعی شدهاست مطالب را گردآوری کرده سپس به توصیف وضعیت مورد مطالعه پرداخته و مطالب جمع آوری شده را تحلیل و در نهایت برای پاسخ به پرسشهای تحیق نتایج را استنتاج کنیم.

معمای، شهرسازی، شهرنشینی، پهلوی اول و دوم عصر حاضر