گلچهر امینی - دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیده نوشین بنی طبا - دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی اکبر قره آقاجی - دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر

استحکام پایین سازه های نانولیفی یکی از محدودیت های بکارگیری آن ها در برخی از کاربردها از جمله نخ بخیه است. در این پژوهش روش جدیدی برای بهبود خواص کششی نخ نانو لیفی نایلون 66 به کار گرفته شده است. برای این منظور نخ هیبریدی از نانو الیاف نایلون 66 و نانوالیاف رزین ترموپلاستیک پلی وینیل استات با هدف ایجاد اتصالات چسبی میان نانوالیاف، تولید شد. نخ نانولیفی هیبریدی، با استفاده از دو نازل روبروی هم با بارهای مخالف الکتروریسی شد. سپس نمونه نخ های نانولیفی تولید شده با محتوی متفاوت از پلی وینیل استات به مدت 78 ثانیه در سه دمای مختلف تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند و تاثیر محتوی پلی وینیل استات و دمای حرارت دهی در ساختار و خواص کششی نمونه های مختلف بررسی شد. نتایج تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی بیانگر ایجاد نقاط اتصال میان الیاف در سازه است. نتایج به دست آمده نشان می دهد نقاط اتصالی ایجاد شده میان الیاف با جلوگیری از سرخوردگی الیاف در حین اعمال نیروی کششی استحکام نخ های هیبریدی را تا 1/97 برابر افزایش می دهد.

الکتروریسی، نخ نانولیفی هیبریدی، پلی وینیل استات، چسبندگی، استحکام