بررسی گرمازائی در کوپلیمریزاسیون امولسیونی وینی لاستات- اتیلن با بزرگ کردن مقیاس رآکتور از 1/5 به 7/5 لیتری
Publish place: 8th National Iranian Chemical Engineering Congress
Publish Year: 1382
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,075
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC08_198
تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1386
Abstract:
پلیمریزاسیون امولسیونی وینیل استات- اتیلن در فشارهای بالا صورت می گیرد بنابراین کنترل شرایط واکنش پلیمریزاسیون از اهمیت بالائی برخوردار است. یکی از نکات مهم در طراحی سیستم خنک کننده از یک رآکتور پلیمریزاسیون امولسیونی بررسی میزان گرمازائی در سیستم پلیمریزاسیون و کنترل دمائی در سیستم می باشد. در این تحقیق اثر تغییرات درصدتبدیل مونومر وینیل استات و مقدار درصد اتیلن در کوپلیمر، بر میزان گرمازائی پلیمریزاسیون امولسیونی وینیل استات- اتیلن مورد مطالعه قرار گرفت و در این بررسی دیده شد که میزان گرمازائی وابسته به سرعت مصرف مونومر وینیل استات و میزان مشارکت اتیلن در واکنش کوپلیمر شدن می باشد. در مجموع می توان گفت که برای سیستم پلیمریزاسیون امولسیونی در حالت پلیمریزاسیون به صورت ٦٠ دقیقه از شروع واکنش بیشترین گرمازائی در سیستم پلیمریزاسیون مشاهده - نوبتی در زمان حدود ٩٠ می گردد که در طراحی سیستم خنک کننده اهمیت دارد . همچنین با تغییر حجم رآکتور از 1/5 لیتری به 7/5
لیتری و افزایش غلظت اولیه مواد به میزان حدود 4/16 برابر، دیده شد که مقدار گرمازائی با توجه به سرعت تبدیل مونومر وینیل استات و حضور اتیلن در کوپلیمر در سیستم پلیمریزاسیون به میزان 4/7-3/2 برابر افزایش پیدا کرد.
Keywords:
Authors
محمدرضا رستمی درونکلا
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
حمید صالحی مبارکه
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
بابک اسماعیلی پور
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :