اثر استفاده از پلیمرهای مسلح شده با الیاف در جلوگیری از خوردگی میلگردهایمسلحکنندهی بتن

یکی از مشکلات اصلی دوام بتن در محیطهای خشن و نامساعد، خوردگی فولاد است. خوردگی میلگردهای فولادی نهتنها دوام بتن را تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه باعث کاهش مقاومت و عمر بهره برداری سازههای بتنی مسلح میشود. در صورتیکه میلگردهای تقویتکننده در داخل بتن دچار خوردگی شوند، انبساط حاصل از محصولات خوردگی به پوشش بتن فشار وارد میکند و باعث ترک خوردن و پوستهپوسته شدن بتن میشود. یک راهحل مناسب برای جلوگیری از خرابی زودهنگام ستون های بتنی که در معرض غلظت زیاد یون کلرید در سطوح خود قرار میگیرند پوشاندن آنها با ورقهای پلیمرهای مسلح شده با الیاف است. ازآنجاییکه استفاده از این پوششها انتشار یونهای مضر مانند کلرید را به داخل بتن کاهش میدهند، زمانی را که باید یون کلر در سطح میلگردها به غلظت آستانه خوردگی برسد افزایش میدهد. همچنین پوششهای پلیمرهای مسلح شده با الیاف مقاومت فشاری ستونهایبتنی را به دلیل محصورکنندگی ناشی از الیاف که عملکردی مانند خاموتها دارند افزایش میدهد و همچنین زمان آغاز ترک خوردن پوشش بتنی را به دلیل همین محصورکنندگی به تأخیر میاندازد حتی اگر نرخ خوردگی مانند ستونهای بدون پوشش باشد. در این مقاله به بررسی عوامل تاثیرگذار در این خصوص پرداخته شده است. از نتایج این تحقیق مشخص شد که نرخ خوردگی در شمعهای پیش تنیده بدون پوشش و با پوشش ورق پلیمرهای مسلح با الیاف بعد از شروع خوردگی و قبل از ظهور اولین ترک چندان قابلتوجه نیست. بااینوجود، شمعهای بدون پوشش نسبت به شمعهای با پوشش بهطورقابلتوجهی زودتر دچار ترک میشوند. همچنین مشاهده شد تفاوت قابلتوجهی بین نرخ خوردگی در شمعهای پیشتنیده با پوشش GFRP و CFRP وجود ندارد. ضمن اینکه افزایش تعداد ورقهای پلیمرهای مسلح با الیاف، نرخ خوردگی را بهطورقابلتوجهی کاهش نمیدهد

Keywords:

پلیمرهای مسلح شده با الیاف , انتشار اکسیژن , نرخ خوردگی