احمد بهمنی - کارشناس ارشد مهندسی ساخت وتولید انجمن طراحان قالب ایران

طراحان نیاز فراوانی به مواد مستحکم تر و مقاوم تر در برابر خوردگی دارند.فولاد های زنگ نزن توسعه داده شده و به کار گرفته شده نقطه شروعی برای برآورده شدن خواسته های مهندسی در دماهای بالا بودند.بعدأ معلوم شد اه این مواد تحت این شرایط دارای استحکام محدودی هستند.جامعه متالوژی با توجه به نیاز های روزافزون به وجود آمده با ساخت جایگزین فولاد های زنگ نزن که سوپر آلیاژ نامیده شد به این تقاضا پاسخ داد. سوپرآلیاژها در واقع آلیاژهایی مقاوم در برابر حرارت خوردگی و اسیداسیون میباشند که به لحاظ ترکیب شیمیایی شامل سه گروه پایه نیکل (نیکل آهن) و پایه کبالت - می باشند که عمومأدر دماهای بالاتر از 540 درجه سانتی گراد استفاده می شود. اولین استفاده از سوپرآلیاژها در ساخت توربینهای گازی طرحهای تبدیل ذغال سنگ صنایع شیمیایی و صنایعی اه نیاز به مقاومت حرارتی و خوردگی داشته اند بوده است.سوپرآلیاژهای پایه(آهن نیکل) مانند آلیاژ IN-18 از فن آوری فولاد های زنگ نزن توسعه یافته و معمولأ به صورت کار شده می باشد.سوپرآلیاژ های دارای ترایب شیمیایی مناسب را می توان با آهنگری و نورد به اشکال گوناگون در آورد.ترکیب شیمیایی پرآلیاژ ترمعمولا به صورت ریخته گری می باشد.ساختار های سرهم بندی شده را می توان با جوشکاری و لحیم کاری بدست آورد اما ترکیبهای شیمیایی که دارای مقادیر زیادی از فازهای سخت اننده هستند به سختی جوشکاری می شوند.خواص سوپرآلیاژها را با تنظیم ترکیبشیمیایی و فرآیند(شامل عملیات حرارتی) می توان کنترل کرد و استحکام مکانیکی بسیار عالی در محصول تمام شده بدست آورد

لاتین Polycrystalline Cubic Born Nitride Cubic Born Nitride ، Cubic Born Nitride، Minimum Quantity lubrication فرز اسپارک بدون دی الکتریک