فرهاد حیدرپور - دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
پویان قابضی - انشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
محمد رضا فراهانی - انشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران

هدف از این پژوهش بررسی تجربی تاثیر اندازه و شکل عیوب دو بعدی(عدم پیوند) بر استحکام نهایی اتصالات چسبی تک لبه می باشد. بدین منظور عیوب دوبعدی با هندسه های مربعی، مثلثی و دایروی و با مساحت های مختلف بصورت تجربی در ناحیه همپوشانی اتصال تک لبه نمونه های آلومینیوم 2024 t3 با استفاده از چسب دو جزئی 2015 Araldite تعبیه شده اند. پس از ساخت نمونه های معیوب، بر اساس استاندارد ASTM D1002 01 با انجام آزمون کشش محوری، حداکثر نیروی قابل تحمل توسط هر نمونه استخراج شده است. بطور کلی می توان گفت که با بزرگتر شدن اندازه عیوب، استحکام نهایی کاهش می یابد اما در عیب با مساحت mm2 49 یک افت شدید در استحکام نهایی مشاهده می شود که این امر میتواند مربوط به توزیع تنش در طول همپوشانی باشد همچنین برای نمونه های با مساحت 36 تا 100 میلیمتر مربع استحکام تقریبا یکسانی مشاهده شده است. لذا مساحت عیب در بازه 36 تا 100 میلیمتر مربع تاثیر چندانی بر استحکام اتصال ندارد بجز نمونه با مساحت 49 میلیمتر مربع در انتها، براساس نتایج تجربی، ضرایب اصلاحی جهت پیش بینی استحکام نمونههای معیوب پیشنهاد شده است

اتصالات چسبی، تک لبه، عیوب، دو بعدی، استحکام اتصال