ارزیابی قابلیت استقرار GIS در سازمان حفاظت محیط زیست با رویکرد TOPSIS از جنبه نرم افزاری

سیستمهای اطلاعات مکانی جهت اخذ، مدیریت، ساماندهی، فراوری، تحلیل و تلفیق، مدلسازی، تجمیع، پردازش، بهنگام رسانی، کنترل کیفیت، انتقال ، تعامل پذیری و به اشتراک گذاری، کاربرد و نمایش اطلاعات زیست محیطی ، امروزه از اجزاء لاینفک مدیریت بهینه و هوشمند محیط زیست در سطوح محلی، استانی، ملی، منطقه ای و جهانی است. طراحی و پیاده سازی سیستمهای اطلاعات مکانی، فرآیند پیچیده اطلاعاتی است که از آغاز تا پایان، عناصر مختلفی در آن درگیر می - شوند. اصولاً پروژههای ایجاد و پیادهسازی GIS به طور وسیع از منابع مالی، فنی و انسانی بهره جسته و در طول اجرای آنها، روشها، فنون و ابزارهای متنوعی توسط مجریان مراحل مختلف طرح، بکار بسته می شود. تحقیق مذکور در راستای اهداف کلی پاسخگویی به نیازهای سازمان مرکزی و ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها در طراحی و پیاده سازی GIS با ساختار مشترک و ایجاد زمینههای لازم در به اشتراک گذاری اطلاعات تعریف و اقدامات اولیه در این خصوص به انجام خواهد رسید. جمله اقدامات در قالب این تحقیق میتوان به شناخت تفصیلی سازمان و تشکیلات مرتبط با اطلاعات مکان مرجع، شناسایی کلی و بررسی اطلاعات مکانی موجود و مورد نیاز واحدهای تخصصی سازمان، بررسی و ارزیابی سیستمهای اطلاعاتی موجود و بررسی انتظارات کاربران از سیستم اطلاعات مکانی اشاره نمود. در ادامه بر اساس نتایج حاصل از مطالعات انجام شده و با استفاده از روش آنتروپی شانون و TOPSIS بهترین گزینه به منظور استقرار سیستم اطلاعات مکان مرجع در سازمان محیط زیست پیشنهاد خواهد شد. در روش TOPSIS با مشخص کردن اهداف ، شاخصها و معیارهای سنجش می توان در مورد استقرار GIS در سازمان تصمیم گیری کرد. طبق نتایج به دست آمده محصولات ESRI با 40% نزدیکی به ایده آل مثبت به عنوان مناسب ترین گزینه انتخاب گردید

Keywords:

سیستم اطلاعات جغرافیایی , تصمیم گیری چند معیاره , تاپسیس , آنتروپی