اکسایش فتو کاتالیزی ماده رنگزای ردآمین (Rhodamine B ) Bو مقایسهUV/TiO2 و UV/ZnO موجوددر آبهای آلوده طی فرآیندهای سرعتهای تجزیه آنها

پساب اغلب واحدهای رنگرزی و نساجی حاوی مقادیر قابل توجهی از ترکیبات آلی و سمی هستند ، از جمله این ترکیبات ، مواد رنگ زا که یکی از مواد رنگزای مورد استفاده در صنایع رنگرزی و نساجی است ، در یک سوسپانسیون حاوی ذرات نیمه رسانایB می باش ند . ردآمین ZnO و TiO2تحت تابش اشعه (UV-C) حاصل از لامپ جیوه (30 W ( قابل تجزیه میباشد . تجزیه ردآمین B در غیاب ذرات فتوکاتالیزور بتوسط فتولیز مستقیم کم بوده و در غیاب نور بسیار ناچیز است . در فرآیندUV/TiO2 عوامل مختلف از جمله زمان ت ابش اشعه UV ، مقدار TiO2، غلظت اولیه رنگ مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که مقدار بهینه TiO2 برای حذف محلولی با غلظت 20 ppm از رنگ در فرآیند 100 ppm ,UV/TiO2 می باشد . در فرآیند UV/ZnO که از کاتالیزور ZnO به عنوان جایگزینی برای TiO2 استفاده شده است ، زمان تابش اشعه UV ،مقدار ZnO و غلظت اولیه رنگ مورد مطالعه قرار گرفت . مقدار بهینه ZnO در این فرآیند , 200 ppm بدست آمد . افزایش مقادیر جزئی H2O2 در دو فرآیند مذکور باعث افزایش قابل ملاحظه در سرعت تجزیه رنگ گردید که گویای نقش مؤثر رادیکالهای هیدروکسیل در تجزیه رنگ می ب اشد . بطور کلی نتایج نشان داد که سرعت تجزیه رنگ ردآمین B در فرآیند UV/ZnO بیشتر از فرآیند UV/TiO2 می باشد .

Keywords:

UV , اکسایش فتو کاتالیزی , دی اکسید تیتانیم , اکسید روی , اشعه B رد آمین