تأثیر ابعاد کمال گرایی از طریق میانجی انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلیدانش آموزان

هدف از مطالعه حاضر تعیین رابطه علی کمال گرایی با انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی است. این پژوهش از نظر هدف، بنیادی و روش پژوهش، توصیفی از نوع مطالعات همبستگی بود. بدین منظور نمونه ای 380 نفری از دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های شهر ارومیه، از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه های کمال گرایی چندبعدی و انگیزش تحصیلی ارزیابی شدند. داده ها به روش تحلیل مسیرتجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد، کمال گرایی خویشتن مدار بطور مستقیم و غیرمستقیم از طریق انگیزش درونی و بیرونی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه علی مثبت و معنی دار دارد. کمال گرایی دیگرمدار بطور مستقیم وغیرمستقیم از طریق انگیزش درونی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه علی مثبت و معنی دار دارد اما از طریق انگیزش بیرونی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه معنی دار ندارد. کمال گرایی جامعه مدار بطور مستقیم و غیرمستقیم از طریق انگیزش بیرونی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه علی معنی دار ندارد و از طریق انگیزش درونی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه علی منفی و معنی دار دارد. به این ترتیب انواع کمال گرایی به صورت مستقیم و هم چنین به صورت غیر مستقیم با واسطه انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر متفاوت می گذارد. انگیزش(درونی و بیرونی) متغیر میانجی خوبی برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کمال گرا محسوب می شود و می توان از آن به عنوان یک شاخص در شناسایی نقش انگیزش در پیشرفت تحصیلی آنان سود جست.

Keywords:

ابعاد کمال گرایی , انگیزش تحصیلی , پیشرفت تحصیلی