ابراهیم زارعی کیاسری - استادیار گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
سیدمریم حسینی - مدرس گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
سلمی احسانی - استادیار گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
حلیمه محمدنژاد - آموزگار پایه چهارم ابتدایی، اداره آموزش و پرورش ناحیه یک ساری، مازندران، ایران

در جامعه ی ما درسال های اخیر به پیشرفت علمی بیشتر توجه شده است. یعنی به امور پژوهشی توجه شده و پژوهشگاه ها توسعه پیدا کرده اند و در همین راستا نیز درصد بودجه پژوهشی کشور ها صد ها و بلکه هزاران برابر شده است. این ها برای تولید علم خیلی خوب است، اما تجربه ی بشر نشان داده که توسعه ی علمی یک جامعه، صرفاً با پیشرفت علمی دانشمندان حاصل نخواهد شد .توسعه ی علمی دو بال دارد: یک بالش تولید علم است و بال دیگرش ترویج علم به شکل سواد علمی بین آحاد جامعه رسیدن به سواد علمی سه نوع مانع وجود دارد: 1- عدم وجود مطالبه ی بیرونی از جانب بچه ها و والدین 2- محدودیت محیطی و 3- مقاومت واینرسی معلم (طهرانی، 1388، ص 6). سابقه پیشرفت تحصیلی بالای دانش آموزان ژاپنی پژوهشگران را بر آن داشت تا رویکرد ژاپن به بهبود در کلاس درس را بررسی کنند. در قلب این نظام، فرایندی به نام درس پژوهی قرار داشت. در این مقاله، در ابتدا به اختصار به چگونگی مطرح شدن فرایند درس پژوهی در ایران بر اساس نتایج آزمون‏های تیمز و پرلز اشاره شده و سپس با تأکید بر نقش درس پژوهی در خلق محیط فرهنگی مؤثر در مدرسه برای یادگیری معلمان از یکدیگر و توسعه ی آموزش یادگیری محور که بر نیازهای واقعی دانش آموزان تمرکز دارد، مراحل درس پژوهی ذکر گردیده است. توصیف می کند. سپس راهبردهای اثربخش بازسازی مدارس به مثابه سازمان‏های یادگیرنده و ترویج یادگیری سازمانی برای بهسازی پایدار موسسات آموزشی را تجزیه و تحلیل می کند

سواد علمی، آزمون تیمز و پرلز، درس پژوهی